Rozdział 36 :]

Rano wstałam i poszłam się ubrać . Założyłam te ubrania i odprawiłam poranną toaletę . Wstałam z wielkim trudem i nie mogłam uwierzyć , że Nathan dzisiaj wyjeżdża . Zeszłam na dół gdzie zastałam Maxa , Jaya i Sivę . Nie musiałam nic mówić , Jay po prostu do mnie poszedł i mnie przytulił :
- Trzymaj się mała - powiedział trzymając mnie w powietrzu 
- Postaram się ... - powiedziałam z lekkim uśmiechem a on postawił mnie na ziemi . 
Jay pocałował mnie w czoło i odsunął się . Max podniósł mnie tak samo jak Jay :
- Bądź grzeczna - zaśmiał się a ja razem z nim .
Potem na ręce wziął mnie Siva , który powiedział mi na ucho żebym się nie przejmowała bo wszystko na pewno będzie dobrze . Gdy już się z nimi pożegnałam poszłam do taty żeby z nim także się pożegnać . Chłopaki zaczęli pakować swoje walizki do auta a ja razem z rodzicami wyszłam na podjazd . Wszyscy byli czymś zajęci więc przez chwilę stałam sama . Nathan to zauważył i zaczął iść w moją stronę . " Uciekaj " przeszło mi przez myśl ale nie mogłam się ruszyć . Myślałam , że zacznie mi mówić jakieś smenty , które i tak niczego nie zmienią ale on podszedł do mnie , pocałował mnie w policzek a ja spuściłam wzrok :
- Kocham cie i ten wyjazd niczego nie zmieni - powiedział cicho i przytulił mnie .
Już miałam go objąć i wykrzyczeć jak bardzo go kocham ale ... nie potrafiłam . Odepchnęłam go lekko a on zrezygnowany w końcu ode mnie odszedł . Reszta chłopaków popatrzyła na nas ze smutkiem . Wszyscy pomachali mi na pożegnanie i wsiedli do limuzyny . Ze łzami w oczach patrzyłam jak Nathan patrzy na mnie przez tylną szybę samochodu . Gdy znikli za zakrętem bez słowa minęłam moją mamę i poszłam na górę . Wzięłam torebkę , jakieś pieniądze , kurtkę i zeszłam na dół . Mama siedziała na kanapie w salonie i pisała coś w papierach :
- Mamo , idę się przejść - rzuciłam zakładając apaszkę
- Dobrze tylko bez głupstw - ostrzegła mnie mama 
- Za późno - mruknęłam sama do siebie i wyszłam .
Postanowiłam przejść się po parku ale szybko tego pożałowałam . Po drodze do niego minęłam chyba z pięć par trzymających się za ręce , takich szczęśliwych . W parku było jeszcze gorzej . Przypomniała mi się randka z Tomem , cała ta sytuacja z Lisey i moja randka z Nathanem . Przechodziłam koło fontanny i zaczęłam dusić szloch . Siadłam na jej krawędzi i rozpłakałam się na dobre . Posiedziałam tam z 10 minut , postanowiłam iść do sklepu . Kupiłam sobie dwa piwa i paczkę papierosów . Nie paliłam ale zawsze gdy byłam bardzo smutna paliłam po 2 , 3 fajki . Otworzyłam piwo i zapaliłam fajkę . Szłam tak do domu nie bacząc na nic . Ku mojemu "szczęściu " w oddali zobaczyłam ... Conora . " Tylko nie on " pomyślałam ale nie mogłam uciec bo zauważył mnie i zaczął iść w moją stronę . Gdy zobaczył w mojej jednej ręce papierosa i w drugiej piwo zrobił wielkie oczy :
- Zły moment ? - spytał patrząc znacząco na to co trzymałam w rękach
- Bardzo zły - mruknęłam i wzięłam dużego łyka opróżniając do końca puszkę , wyrzuciłam ją do kosza
- Gdzie masz Nathana ? - spytał , to było zwykłe , logiczne pytanie a sprawiło , że znów miałam ochotę płakać
- Teraz ? W samolocie , leci do Stanów - powiedziałam i dostrzegłam w jego oczach cień radości
- Szkoda a na ile tam pojechał ? - spytał wyraźnie zadowolony mimo próby zachowania neutralnej miny
- Na pół roku , a teraz spadaj bo nie mam ochoty na rozmowę z tobą - warknęłam i wyminęłam go . Nawet nie zaczął mnie gonić , co mnie bardzo ucieszyło . Wyrzuciłam peta i weszłam do domu . Mama dalej siedziała przed telewizorem tylko teraz trzymała w jednej ręce kubek a w drugiej chusteczkę , oglądała jakiś film :
- Już jesteś ? - spytała po czym wysmarkała nos 
- Tak , jestem . Idę do siebie - bąknęłam i pognałam do pokoju . 
Weszłam na facebooka i twittera , na tablicy ukazał mi się post Nathana :

" Nie chce mi się żyć . Cały mój świat jest na drugiej stronie półkuli .... "

Nie wiem czy przez to piwo nie odczuwałam żadnych uczuć czy po prostu przestało mnie to obchodzić ale ten wpis nie zrobił na mnie wrażenia . Wyłączyłam komputer i poszłam się wykąpać . Ledwo przyłożyłam głowę do poduszki i usnęłam . 


Rano obudziłam się z lekkim bylem głowy . Usiadłam na łóżku i rozejrzałam się po pokoju spojrzałam za okno , niebo było szare i padał deszcz . Potem mój wzrok mimowolnie podążył na szafę gdzie schowałam wszystko związane z Nathanem . Podkuliłam nogi pod brodę i objęłam je rękami . " Musisz się przyzwyczaić . Tak będzie wyglądało teraz twoje życie " pomyślałam . 




No dobra coś napisałam xd
Moja reakcja na teledysk do IFY jest następująca .... Boże Drogi jak można być tak cudownym ?!! Tylko Nathan mnie trochę wkurwił z tą blondyną -,- 
Ten rozdział to KONIEC PIERWSZEJ CZĘŚCI ale spoko jest jeszcze druga ;D
Rozdział z dedykacją dla wszystkich czytelników ;***
Kocham was dziewczęta  ♥♥♥♥♥♥♥♥