Rozdział 37 :]

                                           5 miesięcy później


Przez ostatnie miesiące moje wyjścia na imprezy , na przyjęcia i na wszelkiego typu wyjścia do ludzi zmalały do minimum . Dzięki znajomością rodziców dostałam parce jako modelka . W jakiś firmach odzieżowych albo ze strojami kąpielowymi . Rose i Lily nie utrzymują ze mną zbytnio bliskiego kontaktu przez moją prace , no i przez to , że nigdzie nie wychodzę . Mój nałóg nikotynowy niestety nie zniknął wręcz przeciwnie , co prawda jedna paczka wystarcza mi na dwa , trzy dni ale to i tak nałóg . Przez pierwszy miesiąc myślałam , że zapomnę . Nawet tak bardzo nie tęskniłam , tak przynajmniej mi się wydawało . W drugim miesiącu było źle , a w trzecim przynajmniej 3 razy w tygodniu już prawie do niego zadzwoniłam . Po 4 miesiącach zaczęłam chodzić w jego ubraniach i powiesiłam wszędzie nasze zdjęcia i w ogóle wszystko co było z nim związane . Nathan wyraźnie też tęsknił , jego tweety mówiły same za siebie . Odliczał nawet dni do powrotu do Anglii co z jednej strony mnie cieszyło , a z drugiej smuciło . 

Rano jak zwykle wstałam , odprawiłam poranną toaletę i ubrałam się . Zjadłam śniadanie i pojechałam do firmy . Weszłam do pokoju szefa i od razu dostałam kawę od jego asystentki :
- Dzięki , Mercy - powiedziałam .
Nie wiem czy to jej imię czy ksywa ale tak mówi do niej Szef więc ja też . Marco        ( Maru jesteś w moim opo xd ) siedział przy biurku :
- Cześć Sidney, usiądź - rzucił więc zrobiłam co kazał
Wyciągnął jakąś teczkę z napisem " Sidney " i podał mi ją . Otworzyłam teczkę a w środku znalazłam projekty ... sukienek ślubnych . Były piękne . Spojrzałam pytająco na Marco , cały czas się uśmiechałam bo zawsze chciałam zobaczyć się w takiej wielkiej sukni :
- Załatwiłem ci to - powiedział uśmiechnięty a ja aż uściskałam go z radości 
- To kiedy będą te cudeńka ? - spytałam 
- Za 2 dni jest pokaz , potem będzie sesja do katalogu i magazynu więc przez około tydzień albo półtorej będziesz tam - powiedział wstając po czym podszedł do jakieś szuflady i zaczął w niej gmerać  
- A gdzie to będzie ? - spytałam po czym zaczęłam pić kawę
- W Las Vegas - powiedział a ja zaczęłam się krztusić 
- Co ?!
- No tak . Zabieraj teczkę i idź do domu się pakować bo lecisz tam jutro popołudniu - powiedział i wyszedł z biura . 
Lekko oszołomiona z zieloną teczką w ręku wyszłam przed firmę a potem siadłam za kierownicą swojego auta , siedziałam tak nie wiem ile . "Lece do Las Vegas . Nathan będzie w Vegas za 2 dni . A co jeśli go spotkam ? Nie to nie możliwe , przecież to miasto jest ogromne . Prawdopodobieństwo , że go spotkam wynosi     1 : 10000 . " Ogarnęłam się i pojechałam do domu . Skąd wiedziałam o Nathanie ? Naturalnie od taty . W domu powiedziałam wszystko mamie i poszłam się pakować co trochę mi zajęło . 

Rano pożegnałam się z mamą i wsiadłam do limuzyny która czekał na mnie przed domem . Byłam ubrana w szare dresy , koszulkę i czapkę Nathana oraz Conversy . Załatwiłam w firmie potrzebne rzeczy i pojechałam na lotnisko . Po dość szybkiej odprawie wsiadłam do samolotu . Lot minął mi zaskakująco miło i szybko . Z lotniska odebrała mnie bardzo miła pracownica firmy gdzie miałam być modelką . Po drodze pokazywała mi ciekawsze budowle Las Vegas , całą drogę pokonałam z nosem przy szybie . Miasto było piękne :
- Jak tu cudownie ...- powiedziałam a Jinny się zaśmiała
- W takim razie nocą oczy ci wyjdą z orbit - powiedziała uśmiechnięta .
W firmie przywitał mnie osobiście projektant sukienek . Od razu mi je pokazał , były naprawdę niesamowite . Ustaliliśmy , że jutro z samego rana przyjdę na przymiarkę . Miałam wyjść w 5 sukienkach w tym "głównej" sukience , która miała być wisienką na torcie w karierze Johna Viaviano ( wymyślona postać ) . Jenny zawiozła mnie do hotelu , okazało się , że jest ona moją ... ochroniarką i kierowcą . W hotelu zadzwoniłam do mamy i pogadałam z nią trochę , potem razem z Jenny poszłam zobaczyć Las Vegas nocą . 

~ Mniej więcej w tym samym czasie w samolocie ( perspektywa Nathana ) ~ 

Patrzyłem za okno i po raz kolejny pomyślałem o Sidney . Ciekawe co teraz robi ? Nie mogę tego sprawdzić bo usunęła mi swój numer tak jak i chłopakom . Facebook i twitter też nic mi nie daje bo nie wchodzi na niego , tak przynajmniej mi się wydaje . Nagle usłyszałem podniecony głos Nareeshy :
- Kelsey zobacz ! Za 2 dni będzie pokaz sukien ślubnych Johna Viaviano ! - krzyknęła podniecona , tak Tom znalazł sobie dziewczynę 
- Ooo ! Musimy iść ! - odpowiedziała jej równie radośnie , Siva i Tom spojrzeli na nie zdziwieni
- A po co tam idziecie ? - spytał Siva 
- No może wybiorę sobie suknie na nasz ślub . Idziecie z nami ? - powiedziała Nareesha a Siva załamał ręce i pokręcił przecząco głową
- Przynajmniej nie będą się nudzić jak nas nie będzie albo jak nie będą mogły z nami gdzieś iść . Od razu mówię ja z wami tam nie pójdę - stwierdził Tom 
- Nathan może ty ? - spytała Kelsey 
- Nie , dzięki . Po co niby mam tam iść ? To strata czasu - mruknąłem i dalej patrzyłem za okno
- Ciągle o niej myśli prawda ? - usłyszałem szept Kels do Nareeshy ale udałem że nie słyszałem
- Tak . Zakochał się w niej na zabój . Szkoda , że tak wyszło , chciałabym mu jakoś pomóc . Jak tylko spotkam tą całą Sidney to zapakuje ją do torebki i mu przyniosę bo nie mogę patrzeć jak on się marnuje - powiedziała cicho Nareesha a ja uśmiechnąłem się pod nosem i założyłem słuchawki na uszy . Po raz kolejny zacząłem oglądać nasze wspólne zdjęcia na telefonie .



Dobra .... sory . Przepraszam że tak długo nie dodałam nic nowego ale naprawdę nie miałam czasu ;/ . Wybaczcie ;* Mam nadzieje , że nie jest tak tragicznie jak mi się wydaje -,- Ten rozdział ze specjalną dedykacją dla :
~ Martynki - za naszą wizytę w galerii i kinie xd czekam na kolejny wyjazd ;)
~ Mojej wspaniałej mamy Chrzestnej - dziękuje ci za wszystko ;*
Nie wiem kiedy dodam następny rozdział ale postaram się to zrobić już nie długo ;]
Kocham was dziewczęta , dziękuję za wszystkie komentarze i wejścia <3333