Rozdział 27 :]

Wszyscy zeszliśmy z karuzeli lekko się kołysząc ale za to z uśmiechami na twarzy . Uwielbiam jeździć na takich rzeczach i w ogóle przejechałabym się na wszystkim co było w wesołym miasteczku ! Każdy śmiał się z miny każdego . Spojrzałam na Nathana , wyglądał jakby miał zaraz zemdleć :
- Nathan ... - zaczęłam a on runął na ziemię .
Krzyknęłam zwracając uwagę wszystkich w pobliżu . Na szczęście niedaleko był punkt medyczny i Jay szybko do niego pobiegł po pomoc . Ratownicy wzięli Nathana za nosze i zanieśli go do swojego punktu . Położyli go na leżance i spokojnie zaczęli mu podawać jakieś leki i zaczęli go cucić . Nie wiem dokładnie bo nie docierało do mnie co się dzieje . Wszyscy siedzieli na krzesełkach a ja stałam koło łóżka i wpatrywałam się w Natha :
- Zaraz się obudzi - uspokajał mnie ratownik a ja kiwnęłam tępo głową .
Jak na zawołanie Nathan poruszył głową . Zaczął otwierać oczy a ja odetchnęłam z ulgą . Otworzył oczy ale zaraz je zamknął i złapał się za głowę :
- Łeb mi pęka - powiedział cicho 
- Zaraz leki zaczną działać - powiedział ratownik
- Gdzie Sidney ? - spytał Nath a ja złapałam go za rękę
- Obok ciebie - powiedziałam a on otworzył oczy 
- Dobra , zostawmy ich samych - powiedział głośno Max i wszyscy wyszli . 
Zostałam tylko ja i Nathan :
- Idiota ! - rzuciłam wściekła 
- Dzięki ... - mruknął trzymając się za głowę
- Wiesz jak mnie przestraszyłeś ?! Prawie umarłam na zawał ! - powiedziałam zła
- Przepraszam ... wiem że ty lubisz takie rzeczy więc chciałem z tobą pojeździć - powiedział i spojrzał mnie na mnie tym swoim smutnym wzrokiem 
- Nie patrz na mnie tak - powiedziałam ze śmiechem 
- Jak ? - zdziwił się 
- Tym takim ... ślicznym wzrokiem - powiedziałam a on uśmiechnął się zniewalająco
- Wybaczysz mi ? - spytał łapiąc mnie za rękę
- Ni .... wiesz że tak - zaśmiałam się
- Pojadę do domu a wy zostańcie ile chcecie - powiedział wstając z leżanki , popatrzyłam na niego jak na idiotę 
- Chyba nie myślisz że cie zostawię - powiedziałam splatając palce z jego 
- Zostawisz mnie bo chciałaś tu przyjść i na wszystkim pojeździć - powiedział ciągnąc mnie w stronę wyjścia 
- Uważasz , że wolę kolejki górskie i karuzele zamiast ciebie ? - spytałam krzyżując ręce na piersi 
- Nie ... ale ... no .... ty zostajesz ! - powiedział zły 
- Jadę z tobą - powiedziałam wychodząc przed punkt medyczny , obok stali nasi towarzysze 
- Ale ty jesteś uparta ! - westchnął zrezygnowany i złapał mnie za rękę
- My jedziemy do domu wy zostajecie - oznajmił
- Sidney też ? - zdziwił się Tom
- Tak nie zostawię go - powiedziałam - Martyna poradzisz sobie z nimi ? - spytałam 
- Chyba tak - zaśmiała się
- Pilnujcie jej - powiedziałam patrząc na każdego - Mogę was nieźle udupić jak coś jej się stanie - dodałam i razem z Nathanem poszłam do samochodu .
Wsiedliśmy do limuzyny , powiedziałam kierowcy żeby nas zawiózł a potem przyjechał po resztę . W domu poszliśmy od razu do pokoju Nathana :
- Kładź się - powiedziałam pokazując na łóżko
- Ale ty ze mną - powiedział z uśmiechem
- Nie , ty sam a ja idę po coś do picia - powiedziałam a on niechętnie położył się na łóżku . Zeszłam na dół i zrobiłam nam herbatę . Weszłam do pokoju i postawiłam tace ze szklankami na szafce i spojrzałam na Natha , spał na prawym boku z podkulonymi nogami i przytulał się do poduszki . Uśmiechnęłam się sama do siebie . Wyjęłam koc z szafy i przykryłam nim Nathana . Poszłam do siebie , wzięłam książkę i wróciłam do pokoju swojego chłopaka . Siadłam w fotelu w kącie pokoju i zaczęłam czytać .


PRZEPRASZAM !!! Że tyle czekałyście , że tak beznadziejnie i że nie komentowałam niektórych blogów ; / Przez te wszystkie zajęcia poza lekcyjne nie mam czasu i weny aby pisać :( Mam nadzieje , że mi wybaczycie ... 
Kocham was i dziękuje za wszystko <3333